Soms zijn er van die dagen waarvan je denkt; ‘oei, was ik maar niet mijn bedje uitgekomen…’
Van die dagen waarop je te veel moet doen en te weinig doet… Van die dagen waarop je het overzicht dreigt te verliezen en van die dagen waarop het dan ook nog donker is en de regen met bakken uit de Hemel komt zetten…
Afgelopen week telde behoorlijk wat van die dagen….
Niet omdat het grote Rock Solid onderzoek niet leuk meer is, absoluut niet!!
’t Kwam vooral door school… Eigenlijk kwam het vooral door onszelf… Omdat we te weinig voor school gedaan hadden en nu te veel moesten doen. Ach, u herkent het vast wel!
Tijdens de stress rondom het afronden van ons project voor school, hadden we twee dagen Lindenhorst en enquêtes gepland. Twee belavonden om clubcoördinatoren bellen… 138 stuks in het totaal…
Afgelopen twee avonden hebben we met z’n tweeën bijna tien uur achter de telefoon doorgebracht.
Niet heel handig gepland (want het project is nog steeds niet af ;)), maar achteraf toch eigenlijk ook wel…
Want soms zijn er van die dagen waarop je je opeens ontzettend verwonderd, van die dagen waarop je stil wordt van het enthousiasme van anderen, van die dagen waarop je geniet van het feit dat zoveel mensen zich inzetten om een stukje Koninkrijk op aarde zichtbaar te laten zijn en van die dagen waarop je beseft hoe bijzonder het toch is dat God mensen zo gebruikt en zo zichtbaar is door hen heen…
Kortom; hoe druk en donker het ook lijkt te zijn… bellen is leuk, clubcoördinatoren zijn echt heel stoer en God is gewoon heel goed!!
No comments:
Post a Comment